Het uitgangspunt van mijn onderzoek is de stelling, dat ogenschijnlijk dode materialen en systemen zich eveneens organisch kunnen gedragen. Een computer is hier een voorbeeld van. Al verricht een computer simultaan vele processen met enorme snelheid, toch beschouwen wij hem als dood voorwerp, en dus niet als organisch wezen.
Beter beschouwt verschilt de computer eigenlijk helemaal niet zo veel van ons brein. De huidige technologische mogelijkheden vormen al een basis voor organisch gedrag en kunstmatige cognitieve processen, maar naast het creëren en toepassen van deze nieuwe technologiën moet er ook opgevoed worden.
Tijdens mijn onderzoek heb ik zodanig geprobeerd digitale systemen menselijke eigenschappen zoals emoties, onderlinge relaties en intimiteit aan te leren. Een digitaal organisch systeem, waarbij kleurlijnen de emoties tussen de afzonderlijke units aangeeft, inzicht geeft in hoe ze met elkaar in contact staan, in beweging zijn en elkaar continu onderling beïnvloeden.
Julian heeft als achtergrond de studie biologie en pedagogiek,en zich voor dit onderzoek onderworpen aan een EEG scan bij de Medisch Spectrum Twente.
ArTechLab 